Özet

Amaç: Hastanemizde takip edilen menenjit olgularının klinik ve laboratuvar özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Yöntemler: Hastanemizde beş yıllık sürede menenjit tanısıyla izlenen 46 olgu, retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların demografik özellikleri, başvuru yakınmaları, menenjite zemin hazırlayan faktörler, fizik bakı ve laboratuvar bulguları, etken mikroorganizmalar ve antibiyotik direnci, antimikrobiyal tedavi, komplikasyonlar ve mortalite oranı değerlendirilmiştir.

Bulgular: Yaş ortalaması 45 olan 46 olgunun 21’i kadındı. Olguların sırasıyla %47.8, %10.8 ve %2.2’sine akut bakteriyel menenjit, tüberküloz menenjiti ve Brucella menenjiti tanısı konulmuştur. En fazla görülen semptom olarak ateş yüksekliği (%80) saptanmıştır. Hastaların beyin-omurilik sıvısı (BOS) kültürlerinde, 7 olguda Streptococcus pneumoniae, 2 olguda Acinetobacter spp. ve 1 olguda Listeria monocytogenes izole edilmiştir. Tüberküloz menenjiti tanılı hastaların %60’ında asidorezistan bakteri üretilmiştir. Brucella menenjiti tanısı konulan bir hastanın BOS örneğinde Brucella sp. izole edilmiş olup, rose Bengal testi sonucu pozitif saptanmıştır. Aseptik menenjit olgularının birinde polimeraz zincir reaksiyonuyla HSV DNA pozitif olarak saptanmıştır. Mortalite oranı bakteriyel menenjit için %14.3, tüberküloz menenjiti için %80 bulunmuştur.

Sonuçlar: Menenjit halen yüksek mortalite ve morbiditesi olan bir infeksiyon hastalığıdır. Etken olan mikroorganizmaların izolasyon oranı düşüktür. Tüberküloz menenjitinde erken tanı ve tedavi önemlidir.